Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια συστηματική αυτοάνοση ασθένεια που προσβάλει περίπου το 1% του πληθυσμού. Είναι μια χρόνια πάθηση με διακυμάνσεις που προσβάλει τις αρθρώσεις του σώματος σε συνδυασμό με διάφορα όργανα όπως οι πνεύμονες, το δέρμα, η καρδιά , το νευρικό σύστημα και τα μάτια. Το σημαντικό για τους χειρουργούς σπονδυλικής στήλης είναι η επίδραση της νόσου στον αυχένα.
Στο 68% των ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα υπάρχει προσβολή της αυχενικής μοίρας . Μια αυτοάνοση φλεγμονώδης διαδικασία μπορεί να επηρεάσει και να καταστρέψει τους συνδέσμους, τα οστά και τις αρθρώσεις στον αυχένα. Αυτό έχει ως συνέπεια την αστάθεια της σπονδυλικής στήλης με αποτέλεσμα την συμπίεση του νωτιαίου μυελού ή του στελέχους του εγκεφάλου.
Ένα από τα πρώτα συμπτώματα είναι ο πόνος στον αυχένα και στη βάση του κεφαλιού (Ινιακά). Ο πόνος μπορεί να μεταδοθεί και στα αυτιά ( Κροταφικά).
Ο πόνος μπορεί να χειροτερέψει με την κίνηση του αυχένα και οι ασθενείς το περιγράφουν με ένα αίσθημα ότι το κεφάλι τους πέφτει μπροστά. Ένα ηλεκτροσόκ μεταδίδεται στο σώμα και το αισθάνονται και στα άκρα με κάθε κάμψη ή έκταση του κεφαλιού, το οποίο πιθανόν να μαρτυρά εμπλοκή του σπονδυλικού σωλήνα. Με τον καιρό μπορούν να εμφανιστούν αδυναμία στα άκρα, παράλυση των χεριών και προβλήματα στο περπάτημα το οποίο δείχνει εμπλοκή του νωτιαίου μυελού, μια κατάσταση γνωστή ως μυελοπάθεια.
Οι απλές ακτινογραφίες αυχενικής μοίρας μπορούν να αξιολογήσουν τη συνολική εικόνα των οστών και το βαθμό της οστεοπενίας. Επιπλέον η μαγνητική τομογραφία είναι ο καλύτερος τρόπος για να έχουμε πληροφορίες σχετικά με το εγκεφαλικό στέλεχος, τον νωτιαίο μυελό και τη δομή των οστών. Η απεικόνιση μας βοηθά να καθορίσουμε την αυχενική παραμόρφωση και την αστάθεια αλλά το σημαντικότερο είναι ότι μας βοηθά να εντοπίσουμε ασθενείς σε κίνδυνο για νευρολογικές διαταραχές ( μυϊκή αδυναμία, δυσαισθησία, πάρεση).
Στόχος της θεραπείας είναι η αποφυγή μη αναστρέψιμων νευρολογικών ελλειμμάτων και η αποτροπή ενός ξαφνικού θανάτου από μη διαγνωσθέντα σοβαρά πιεστικά φαινόμενα.
Η μη επεμβατική θεραπεία περιλαμβάνει ειδική φαρμακευτική αγωγή για την καταπολέμηση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας με τη υποστήριξη μαλακού κολάρου, φυσιοθεραπείας, ενημέρωση του ασθενή και στενή παρακολούθηση με νευρολογική αντικειμενική εξέταση.
Οι πιο επίφοβοι ασθενείς είναι αυτοί που έχουν απεικονιστικά ευρήματα αυχενικής αστάθειας, αλλά μια φυσιολογική νευρολογική εικόνα χωρίς συγκεκριμένο πόνο. Κάποιος πρέπει να αξιολογήσει την πιθανότητα παράλυσης για να αποφασίσει ποιοι ασθενείς μπορεί να ωφεληθούν από μια προληπτική επέμβαση.
Οι απόλυτες ενδείξεις για χειρουργική επέμβαση είναι οι ασθενείς με νευρολογικά ελλείμματα και απεικονιστικά ευρήματα αστάθειας. Οι χειρουργοί σπονδυλικής στήλης προσδιορίζουν με ειδικές μετρήσεις την αστάθεια του αυχένα σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα. Στο ανώτερο τμήμα του αυχένα η σχέση μεταξύ των δύο πρώτων σπονδύλων (Α1 & Α2) πρέπει να εξετασθεί σχολαστικά.
Για τους ασθενείς με σημαντική αστάθεια, συνίσταται άμεσα χειρουργείο για να σταθεροποιηθεί η σπονδυλική στήλη και να αποτρέψει περαιτέρω παραμόρφωση, να μειώσει τον πόνο και να σταθεροποιήσει την μυελοπάθεια. Οι επιλογές για την επέμβαση περιλαμβάνει πρόσθιες ή οπίσθιες προσπελάσεις σπονδυλοδεσίας με βίδες ράβδους, πλάκες και κλωβούς ή συνδυασμός και των δύο.
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα μπορεί να εξελιχθεί σε μια σοβαρή αναπηρία όταν επηρεάζει τον αυχένα. Υπάρχουν πολλές διαθέσιμες θεραπείες που μπορούν να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής των ασθενών.
