Η σκολίωση είναι μια ασθένεια που εμφανίζεται συχνά κατά την παιδική ηλικία και την εφηβεία. Προκαλεί ανώμαλη κυρτότητα στην σπονδυλική στήλη από τη μία ή την άλλη πλευρά και μοιάζει με το γράμμα S ή C, ενώ η κανονική σπονδυλική στήλη είναι ευθεία, όταν η σπονδυλική στήλη στραβώνει οι σπόνδυλοι περιστρέφονται και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε προεξοχή πλευρών εάν η κυρτότητα βρίσκεται στο θωρακικό τμήμα της σπονδυλικής στήλης. Αν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η σπονδυλική στήλη μπορεί να παραμορφωθεί σοβαρά και σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να επηρεαστεί η καρδιά και οι πνεύμονες.
Στα παιδιά, η σκολίωση μπορεί να είναι συγγενής ή ιδιοπαθή. Οι συγγενείς καμπύλες προκαλούνται από ένα σπονδυλικό ελάττωμα στην πρώιμη ανάπτυξη της σπονδυλικής στήλης όταν είναι ενδομήτρια (in utero), ενώ η ιδιοπαθή σκολίωση συμβαίνει χωρίς γνωστή αιτία. Η ιδιοπαθή σκολίωση χαρακτηρίζεται ως βρεφική, παιδική και εφηβική.
Η βρεφική σκολίωση εμφανίζεται πριν από την ηλικία των τριών ετών και είναι συχνότερη στα αγόρια. Πολλές περιπτώσεις επιλύονται μόνοι τους χωρίς θεραπεία, ενώ μερικές μπορεί να προχωρήσουν σε σοβαρή παραμόρφωση.
Η παιδική σκολίωση εμφανίζεται μεταξύ των τριών και δέκα ετών και είναι πιο συχνή στα κορίτσια. Αυτές οι καμπύλες απαιτούν συχνά χειρουργική επέμβαση επειδή είναι σε υψηλό κίνδυνο για εξέλιξη.
Η εφηβική ιδιοπαθή σκολίωση (AIS) εμφανίζεται συχνότερα στις γυναίκες μεταξύ της ηλικίας των δέκα έως την ωριμότητα και μπορεί να γίνει εμφανής κατά την εφηβεία. Συχνά εξελίσσεται κατά τις περιόδους της εφηβικής ανάπτυξης.
Η έγκαιρη διάγνωση της σκολίωσης μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της εξέλιξης της κυρτότητα και της παραμόρφωσης. Ένα λεπτομερή ιστορικό οποιωνδήποτε υποκείμενων ατομικών ή οικογενειακών ιατρικών καταστάσεων που μπορεί να σχετίζονται με σκολίωση πρέπει να διερευνάται από έναν γιατρό. Η ηλικία του ασθενούς, η έναρξη της εφηβείας και στις γυναίκες, η πρώτη εμμηνορροϊκή περίοδος είναι σημαντική για τον προσδιορισμό της αναμενόμενης ανάπτυξης του σπονδυλικού σωλήνα και του κινδύνου εξέλιξης. Οι ασθενείς πρέπει στη συνέχεια να αξιολογούνται για οποιαδήποτε άλλα νευρολογικά συμπτώματα, όπως πόνο, μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα, αδυναμία και οποιαδήποτε απώλεια ελέγχου των λειτουργιών του εντέρου και της ουροδόχου κύστη.
Μια λεπτομερής φυσική εξέταση παρέχει πληροφορίες για την υγεία του ασθενούς και της σπονδυλικής στήλης του. Η εξέταση περιλαμβάνει την παρατήρηση του ασθενούς για οποιεσδήποτε ανωμαλίες συμπεριλαμβανομένης της συνολικής ισορροπίας της σπονδυλικής στήλης, του σχετικού ύψους των ώμων και της λεκάνης, καθώς και της καμπυλότητας της σπονδυλικής στήλης και της παραμόρφωσης του κλωβού των πλευρών (πλευρικός ύβος). Η Δοκιμή επίκυψης(Adam’stest) επιτρέπει στον κλινικό ιατρό να βλέπει, από πίσω, οποιεσδήποτε προβολές μπορεί να έχει ο ασθενής ενώ ο ασθενής κάμπτεται προς τα εμπρός στη μέση με τα πόδια ενωμένα και τα γόνατα τεντωμένα. Ένα σημαντικό κοίλωμα των πλευρών μπορεί να μετρηθεί σε μοίρες με σκολιόμετρο. Μια προσεκτική νευρολογική εξέταση γίνεται για να εξασφαλιστεί ότι ο νωτιαίος μυελός και τα νεύρα λειτουργούν σωστά. Αυτό περιλαμβάνει τη εξέταση της μυϊκής δύναμης, της αίσθησης, καθώς και μια εξέταση για μη φυσιολογικά αντανακλαστικά.
Ακτινογραφίες ολόκληρου του μήκους της σπονδυλικής στήλης (full spine x-ray) λαμβάνονται τόσο από την εμπρόσθια όσο και από την πλάγια πλευρά για να προσδιοριστεί το μέγεθος, σε μοίρες, της καμπύλης της σπονδυλικής στήλης (γνωστή ως γωνία Cobb), η συνολική ευθυγράμμιση και το μελλοντικό δυναμικό ανάπτυξης.
Ανωμαλίες των σπονδύλων μπορεί να παρατηρηθούν σε συγγενείς καμπύλες. Οι δυναμικές ακτινογραφίες μπορούν να ληφθούν για να βοηθήσουν στον προσδιορισμό της ευκαμψίας των καμπυλών.
Ένα σχέδιο της θεραπείας καθορίζεται από την συνολική ανάλυση της ηλικίας των ασθενών, ιστορικό, φυσική εξέταση, παραμένων χρόνος ανάπτυξης, τον τύπο και το μέγεθος της καμπύλης, αναμενόμενη εξέλιξη της καμπύλης και τη συνολική εμφάνιση. Μικρές καμπύλες που δεν αναμένεται να προχωρήσουν μπορεί να μην απαιτούν θεραπεία και μπορεί να παρακολουθούνται ανά διαστήματα με ακτινολογικό έλεγχο. Συχνά, ένας κηδεμόνας συνιστάται για παιδιά με καμπύλη μεταξύ 20 – 40 μοιρών. Οι κηδεμόνες συνήθως φοριούνται για 16-23 ώρες την ημέρα και χρησιμοποιούνται για να αποτρέψουν την πρόοδο των καμπυλών, αλλά δεν θεραπεύουν τη σκολίωση. Οι καμπύλες μεταξύ 45-50 μοιρών και υψηλότερες αντιμετωπίζονται συχνά χειρουργικά. Ο στόχος της χειρουργικής επέμβασης είναι η διόρθωση της παραμόρφωσης και η πρόληψη της εξέλιξης. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν μεταλλικές ράβδοι με βίδες και / ή άγκιστρα και σύρματα για τη διόρθωση της καμπυλότητας. Εξαιρετικά αποτελέσματα μπορούν να αναμένονται με αυτόν τον τύπο διαδικασίας.
Είτε η θεραπεία είναι με ανά διαστήματα παρακολούθηση με ολόσωμες ακτινογραφίες, κηδεμόνας ή χειρουργική επέμβαση, η στενή και προσεκτική παρακολούθηση με τον γιατρό είναι απαραίτητη για την επίτευξη των επιθυμητών αποτελεσμάτων.
