Κατά την αξιολόγηση της αιτίας του πόνου χαμηλά στην πλάτη στους εφήβους, πρέπει να εξεταστεί η νόσος Schuermann ή ιδιοπαθής κύφωση. Η νόσος του Schuermann προκαλεί αυξημένη κύφωση (στροφή προς τα εμπρός) στη σπονδυλική στήλη. Ενώ η πιο συνηθισμένη μορφή της νόσου Schuermann εμφανίζεται στο άνω μέρος της σπονδυλικής στήλης (θωρακική μοίρα), στην οσφυϊκή χώρα η κύφωση εμφανίζεται μόνο στα χαμηλότερα τμήματα της σπονδυλικής στήλης (οσφυϊκής και θωρακοσφυϊκής μοίρα ).
Έχουν περιγραφεί δύο μορφές αυτής της διαταραχής, με βάση τα ακτινογραφικά χαρακτηριστικά τους:
Ο τύπος I ή η κλασσική ιδιοπαθής κύφωση (νόσος Schuermann) της οσφυϊκής μοίρας έχει χαρακτηριστική σφραγίδα που χαρακτηρίζει την παραμόρφωση των σπονδύλων. Πέντε βαθμοί πρόσθιας σφηνοειδής παραμόρφωσης (προς το μπροστινό μέρος του σώματος) σε τρεις διαδοχικούς σπονδύλους απαιτείται για να γίνει η διάγνωση. Αυτά τα ευρήματα είναι παρόμοια με αυτά που παρατηρούνται στην ιδιοπαθή κύφωση θωρακικής μοίρας, εκτός από την παρουσία τους στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Τα συμπτώματα του πόνου στην πλάτη δεν απαιτούνται για αυτή τη διάγνωση, καθώς οι περισσότεροι από αυτούς τους ασθενείς δεν είναι συμπτωματικοί.
Η αληθινή αιτία της κλασσικής ιδιοπαθής κύφωση ,νόσου Schuermann της οσφυϊκής χώρας δεν είναι γνωστή. Οι θεωρίες περιλαμβάνουν μηχανική συμπίεση κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, οξεία τραυματισμούς δίσκου, ορμονικές παραλλαγές και γενετικούς παράγοντες ως αιτία. Καμία από αυτές τις θεωρίες δεν έχει αποδειχθεί.
Ο τύπος II ή η άτυπη ιδιοπαθήςοσφυϊκή κύφωση, νόσο του Schuermann δεν παρουσιάζει στρεβλωτική παραμόρφωση των σπονδύλων. Αντ’ αυτού οι σπόνδυλοι διατηρούν το κανονικό τετράγωνο σχήμα τους. Η οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης, που κανονικά έχει μια απαλή καμπύλη προς το πίσω μέρος του σώματος (λόρδωση) γίνεται ισιώσιμη. Εμφανίζεται σε αθλητικούς, κυρίως αρσενικούς εφήβους που εκτελούν έντονη σωματική δραστηριότητα, ιδιαίτερα ανύψωση βαριών αντικειμένων. Ασθενείς που παρουσιάζουν συνήθως χαμηλό πόνο στην πλάτη και μπορεί να έχουν ήπια σκολίωση (καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης).
Η αξιολόγηση περιλαμβάνει τις απλές ακτινογραφίες που παρουσιάζουν διάφορα χαρακτηριστικά. Οι τελικές πλάκες (σκληρό οστό στην κορυφή και στον πυθμένα κάθε σπονδυλικού οστού), οι οποίες είναι κανονικά επίπεδες και ομαλές, γίνονται ακανόνιστες. Ο χώρος μεταξύ των σπονδύλων γίνεται μικρότερος από τον κανονικό. Τέλος, οι μαλακοί δίσκοι μεταξύ των σπονδύλων προεξέχουν στο οστό προκαλώντας χαρακτηριστικές οδοντώσεις που ονομάζονται κόμβοι του Schmorl.
Μια παραλλαγή του τύπου II ιδιοπαθής κύφωσης είναι γνωστή ως “οξεία τραυματική ενδοεστιακή κήλη δίσκου.” Αυτή χαρακτηρίζεται από ιστορικό τραυματικού – συνήθως πτώσης – και περιλαμβάνει κάταγμα της τελικής πλάκας του σπονδύλου με πρόπτωση δισκικού υλικού στο οστό. Αυτοί οι ασθενείς θα έχουν έντονο πόνο μετά τον τραυματισμό τους και μπορούν να εντοπίσουν πότε άρχισαν τα συμπτώματά τους.
Η θεραπεία για όλους τους τύπους της οσφυϊκής ιδιοπαθής κύφωσης, νόσου Scheuermann είναι συμπωματική. Οι θεραπείες περιλαμβάνουν ήπιο φάρμακο για τον πόνο, αποφυγή δραστηριότητες που επιδεινώνουν τον πόνο και στήριξη με ζώνη εάν είναι απαραίτητο. Αυτή η ασθένεια τυπικά δεν προκαλεί συμπτώματα στην ενηλικίωση και δεν απαιτεί χειρουργική θεραπεία.
